Görünmeyen zenginler şehri: Aydın

ARAŞTIRMA  HABER - Sosyete: Fransızcadan dilimize süzülmüş, paranın, prestijin, görgünün ve gösterişin omuz omuza verdiği o üst sınıf… İstanbul’da Nişantaşı’nda yürürken bir çift güneş gözlüğü takar gibi karşınıza çıkar. Ankara’da diplomasi kokar, İzmir’de Ege rüzgârıyla kombine olur. Peki ya Aydın? Aydın’da durum farklı. Burası sosyetesiz bir sosyete pazarı şehri. İronik ama gerçek. AYDIN’DA SOSYETE PAZARI VAR AMA SOSYETESİ YOK! Her hafta kurulan “sosyete pazarı” tabelalarıyla süslenen o meşhur tezgâhlarda saten gecelikten Çin menşeli Gucci çantalara, imitasyon parfümlerden yaldızlı elbiseye kadar her şey var. Tek olmayan şey? Sosyete. Peki nerede bu sosyeteler? Kim bunlar? Hiçbir davete katılmayan, hiçbir bağışta görünmeyen, hiçbir fotoğrafta yer almayan, hiçbir kokteylde adları anılmayan bu “gizli zenginler” ne yapıyorlar? AYDIN’IN ZENGİNLERİ NEDEN BU KADAR GÖRÜNMEZ? Bir şehir düşünün… Ekonomik olarak canlı, üniversite kenti, tarımda güçlü, turizmde potansiyelli… Ama bir Allah’ın zengini bile halka kendini “ben buradayım” diye göstermiyor. Aydın’ın zenginleri var. Hatta çok var. Ama o kadar “low-profile” ki, neredeyse yeraltında yaşıyor gibiler. Öyle ki, Aydınspor’un bile sahiplenilmediği, bırakın bir loca kültürünü, takımın forma sponsorunun bile zor bulunduğu günlerden geçiliyor. SÖKE’DEKİ SOSYETE PAZARI: HAYAL Mİ, HİKÂYE Mİ? Bir umut: Söke’de kurulan yeni nesil “sosyete pazarı”… İlk duyulduğunda heyecan yarattı, “Acaba Aydın’ın Beverly Hills’i mi doğuyor?” denildi. Sonuç mu? Yine aynı kısır döngü: Pazar var, sosyete yok. Tezgahtan “Dolce & Banana” marka tayt alırken yanınızdaki kişi Aydın’ın en zenginlerinden biri mi bilmiyorsunuz, çünkü sosyetemiz hala örtük yaşıyor. AYDINSPOR: BİR KENTİN SESSİZ ÇIĞLIĞI Aydınspor bir zamanlar efsaneydi. Tribünleri tıklım tıklım dolduran, formasını gururla taşıyan bir kitlesi vardı. Şimdi? Ne tribün var ne bağış. Peki neden? Çünkü sosyete dediğin sadece pahalı kahve içip Instagram’a poz vermekle olmaz; memlekete, takıma, sanata, kültüre sahip çıkmakla olur. Aydın’daki “yüksek kesim” ise kendi gölgesini bile alkışlamıyor. AYDIN’DA SOSYETE OLMAYAN TEK ŞEY Mİ? Biraz abartalım mı? Aydın’da termal otel var ama SPA kültürü yok. Organik pazar var ama gıda farkındalığı yok. Vintage mağaza açılıyor ama koleksiyon bilinci yok. Butik kahveci dolu ama kimse üçüncü nesil demlemeyi bilmiyor. Balkon geniş, perde varaklı ama içine bakınca kupkuru bir içe dönüklük… Kentin en büyük lüksü galiba kendini saklamak. SONUÇ: AYDIN’DA SOSYETE DEĞİL, SESSİZLİK KRALİÇELİĞİ VAR Aydın, belki de “sosyetesizlik” konusunda Türkiye’nin en sofistike kenti. Sosyetesi olan illerde insanlar göz önüne çıkmak için yarışır; Aydın’da ise görünmemek bir sınıf göstergesi hâline gelmiş durumda. Belki de bu yüzden burada sosyete pazarı “bit pazarı”, zenginlik “mahremiyet”, gösteriş “ayıp” sayılıyor. YARDIM İÇİN KAPIYI KİME ÇALACAĞIZ: SOSYETEYE Mİ, MAFYAYA MI? Peki, Aydın’da fakir-fukaranın başı sıkışınca ne olacak? Aydınspor’un su borcunu kim ödeyecek, sokaktaki çocuğa bursu kim verecek, bir STK bir yardım kampanyası düzenlemek istese zili kimin kapısında çalacak? Memlekette zengin var ama kim oldukları bilinmiyor. Bu durumda ya derin bir nefes alınıp “mafiaya mı gidelim?” denecek ya da hâlâ var olduğuna inanmak istediğimiz “namuslu sosyete” çıkıp “buradayız” mı diyecek? Aydın’daki görünmez elitler, artık ya taşın altına elini koymalı ya da o taşı da alıp tamamen kenara çekilmeli. Yoksa bu şehirde hayır da, umut da, sorumluluk da sokakta kalıyor. SERVET VAR AMA SAHİPLERİ YOK GİBİ Aydın’ın zenginleri kim mi? Bilinmezler kitabının ilk sayfası gibiler… Ne isimleri bilinir ne de yüzleri. Çoğu Kuşadası sahillerinde sabah sporu yapar gibi servet saklar, Didim’de yazlıklarının perdelerini bile deniz rüzgârına göre seçer. Nazilli civarında toprakla ilgilenir gibi yaparlar ama asıl işleri bankalarla göz göze gelmemek. Akşam yemeklerini genellikle İzmir’de yerler, Aydın’da dolaşırken ise siyah camlı araçlarından inmeyi pek tercih etmezler. Çocukları özel okullarda değil, “başka dünyalarda” okur. Davetlere gitmezler çünkü davet zaten onlara göre değil; onlar kendilerine “hayat” organize eder. Bu yüzden Aydın’da “kalburüstü” hayatlar kalburun üstünde değil, görünmezlik perdesinin arkasındadır. Aydın özelinde bazı bilinen zengin/etkili kişi profilleri: Tarım ve gıda sektöründe büyük arazi sahipleri: Özellikle incir, zeytin, pamuk üretimi yapan bazı ailelerin çok geniş arazileri ve ihracat bağlantıları var. Ancak çoğu kamusal alanda görünmekten kaçınır. Kuşadası ve Didim’de gayrimenkul zenginleri: Turizm bölgelerindeki otel sahipleri, inşaat yatırımcıları ve emlak baronları da “sessiz elitler” arasında sayılıyor. Eski milletvekili ve siyasi figürlerin bazı aile üyeleri: Kamusal figür olarak tanınmasalar da özel sektörde hatırı sayılır bir güce sahipler. Sanayi ve organize sanayi bölgesindeki yatırımcılar: Nazilli ve Efeler ilçesindeki sanayi bölgelerinde büyük üretim yapan tekstilciler, makineciler ve ihracatçılar var. Ama sosyal medya ya da kamusal tanınırlıkları neredeyse sıfır.